Bart Dewever

De neofascist Dewever staat de laatst dagen in het centrum van de belangstelling. Zijn optreden in De Slimste Mens is op zijn minst gezegd opvallend te noemen. Los van het feit of je het nu op politiek vlak eens bent met hem of niet, je kunt er niet om heen dat de man hyperintelligent is en/of superambitieus. Een man die spelen serieus neemt. Dit feit alleen al samen met zijn beroemde foto op het wiebelkonijn met een van zijn vier spruitjes: Dewever hééft iets. Hij brengt mij bovendien aan het lachen en mensen die grappig zijn kunnen geen slechte mensen zijn. Ik denk daarbij aan het spelletje verbale ping-pong dat hij speelde met Rik Torfs, een paar afleveringen geleden. Grandioos! Gewoonlijk heeft Torfs altijd het laatste woord, maar hier bleef hij uitgeteld achter, weggesmasht door de backhand van Dewever, autoritair als ware het Niels Boonen zelf!
Kijk, ik bedoel dit. Ik heb geen zin om mijn mening over een persoon te laten bepalen door ordinair links-rechts denken. Natuurlijk staat hij langs te verkeerde kant. Natuurlijk sympatiseert hij heimelijk voor Duitsland als er voetbal is (hij kijkt trouwens alleen maar als Duitsland speelt, ikzelf ben eerder geneigd tot het opvoeren van een "don't mention the war"-scene in de buurt van Duitse specimens). Maar zijn verschijning op de buis komt mij een stuk frisser over dan de smoelentrekkende Goedele Liekens. Wie heeft er nu zo'n groot ego dat je er een maandblad aan moet wijden? Zo mensen associeer ik eerder met de familie Pfaff of Planckaert, en laat ik liever links (sic) liggen.