Gisteren ook het verse koppel Miet Smet en Wilfried Martens gezien bij "De Keien van de Wetstraat"? Schoon hé? Er gaan al eeuwen geruchten over het feit of ze nu al of niet een koppel waren, ooit in een ver verleden. Dat is Wilfried misschien ondertussen al vergeten. Zoals hij ook de eerste zin van De Avonden van Reve vergat toen hij inzette met: "Ik zal het nooit vergeten, de eerste zin van ... heu", "De Avonden", schoot Ivan De Vadder hem te hulp. Doch daar bleef het te hulp schieten bij. Wilfried Martens bleef vingerknippend achter terwijl hij niet op die eerste zin kon komen die hij nooit zou vergeten.
Dit is de zin die Wilfried Martens glad van buiten kent. Hij zal hem nooit vergeten, alleen kon hij er even niet opkomen. Tekenen van verval, geëtaleerd op Canvas.
Het was nog donker, toen in de vroege morgen van de tweeëntwintigste december 1946 in onze stad, op de eerste verdieping van het huis Schilderskade 66, de held van deze geschiedenis, Frits van Egters, ontwaakte.
Dit is de zin die Wilfried Martens glad van buiten kent. Hij zal hem nooit vergeten, alleen kon hij er even niet opkomen. Tekenen van verval, geëtaleerd op Canvas.
1 opmerking:
Ik heb er ook met veel 'deugd' naar gekeken. Al altijd (meer dan)een dikke boon voor mekaar gehad en meer dan waarschijnlijk in hun dromen gehoopt op... en verlangd naar... Dromen zijn niet altijd bedrog.
Bedankt om die 'eerste zin' even mee te geven.
Carine
Een reactie posten